Udostępniony zbiór – przeszło 17600 negatywów – to w przeważającej większości zdjęcia autorstwa Feliksa i Tadeusza Przypkowskich. Feliks Przypkowski (1872-1951), lekarz, gnomonik, astronom z zamiłowania, twórca zbiorów gnomonicznych, założyciel Muzeum był jednocześnie zapalonym fotografem-amatorem, jednym z pionierów fotografii w Jędrzejowie. Na kliszach utrwalił unikalny obraz miasta i okolic z początku XX w., uwzględniający codzienne życie lokalnej społeczności, w tym ludności żydowskiej. Pośród jego zdjęć niezwykle interesujący jest zespół negatywów wykonanych w czasie I wojny światowej dokumentujących pobyt w Jędrzejowie wojsk austriackich i Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego. Jego fotograficzna spuścizna, przechowywana dziś w Muzeum, obejmuje 223 negatywy różnych formatów, przeważnie szklanych.
Tadeusz Przypkowski (1905-1977), historyk sztuki i nauki, gnomonik – znawca i projektant zegarów słonecznych, kolekcjoner, bibliofil, twórca ekslibrisów, artysta fotografik zaczął fotografować w wieku 10 lat, a pierwszy aparat otrzymał od ojca, Feliksa. W l. 1929-1930 współpracował z Tadeuszem Szydłowskim przy inwentaryzacji zabytków powiatu nowotarskiego oraz fotografował zabytki Krakowa. Dziś negatywy z tamtej akcji przechowywane są w Zbiorach Fotografii i Rysunków Pomiarowych Instytutu Sztuki PAN w Warszawie. W 1931 r. otrzymał nagrodę w konkursie fotograficznym w Montevideo, za pracę „Mgła na Pogórzu”. W l. 1938-1939 był szefem propagandy i konserwacji zabytków Centralnego Okręgu Przemysłowego; fotografował zabytki stolicy, wydawał cykl albumowy „Piękno Warszawy” oraz m.in. „Jesteśmy w Warszawie” i „Mury obronne Warszawy”. Podróżował wielokrotnie za granicę (Niemcy, Włochy, Hiszpania, Portugalia, Maroko, Anglia, Francja, Egipt, Turcja) oraz w granicach ówczesnej Rzeczypospolitej (Lwów, Polesie, Wilno i in.), gdzie zawsze dużo fotografował. Na szczególną uwagę zasługuje obszerna dokumentacja fotograficzna zabytków wileńskich, przedwojenna, jak również zrujnowana po wojnie Warszawa, czy Kraków wraz z ujętymi reportersko żydowskimi mieszkańcami Kazimierza. Po zakończeniu II wojny światowej prowadził dokumentację fotograficzną zabytków Kielecczyzny. W l. 1946-1947 inwentaryzował zabytki we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku, publikując m.in. „Nagrobki Piastów Śląskich i związane z nimi problemy dynastycznej heraldyki Piastowskiej”. Od 1946 r. był członkiem założycielem Związku Polskich Artystów Fotografików. Wykonywał też dokumentację fotograficzną na potrzeby Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce (dziś przeważnie w zbiorach IS PAN), a także zdjęcia do wystawy „Warszawa Oskarża”, prezentowanej w różnych krajach Europy Zachodniej. Znaczna ilość jego negatywów związana jest z jego zainteresowaniami gnomonicznymi (konstruowaniem zegarów słonecznych). Obejmują one zabytkowe zegary słoneczne w kraju i za granicą znajdujące się na budynkach sakralnych i świeckich, w tym wiele obiektów zagrożonych zniszczeniem, niektórych obecnie już nieistniejących. Dokumentował też wykonywane przez siebie zegary słoneczne na różnych etapach ich realizacji. Osobny rozdział jego twórczości to zdjęcia zabytków kultury żydowskiej, w tym unikalne ujęcia synagog w Wodzisławiu i Sobkowie, wykonane tuż po ich zdewastowaniu przez Niemców.
Zachowany zbiór to niezwykle cenna i odznaczająca się wysoką jakością techniczną i artystyczną kolekcja zdjęć, dokumentujących zabytki kultury materialnej, w znacznej części niezachowane lub przekształcone; urbanistykę i życie codzienne w dawnej Polsce i Europie. Część z nich to różne warianty prac o charakterze artystycznym, które w ostatecznej postaci były później prezentowane na wystawach, konkursach czy publikowane jako ilustracje do książek. Jednak z wielu z nich nigdy nie zostały wykonane pozytywy. Zbiór przedstawia więc dużą wartość historyczną i naukową dla badaczy z różnych dziedzin, a realizacja niniejszego zadania pozwala na szerokie korzystanie z niego wszystkim zainteresowanym. Tym samym zostaje udostępniona podstawa warsztatowa do badań i publikacji z dziedziny historii architektury, urbanistyki, plastyki, a także gnomoniki dla badaczy polskich i zagranicznych oraz do wszelkich opracowań konserwatorskich.